பாரதி சொன்னன் அன்று தன்
காதல் கவிதையிலே
வீணையடி நீ எனக்கு
வெறும் விரல் நான் உனக்கு என ...
காதல் என்னை பேசவைத்தால்
நானும் சொல்வேன்
நானும் சொல்வேன்
செல்லம் நான் அவனுக்கு --என்னுள் ஒரு
வண்ணம் அவன் எனக்கு
என் கன்னம் அது அவனுக்கு
இந்த எண்ணம் இதில்
சிவந்த வண்ணம் அது எனக்கு
என் மன்னன் அவன் எனக்கு --என்
உள்ளம் அது அவனுக்கு
புத்தம் புது மலர் நான் அவனுக்கு
மலர் சேரும் தெய்வம் அவன் எனக்கு
குளிர்ந்த நிலவு நான் அவனுக்கு --நான்
உலவி வரும் பரந்த வானம் அவன் எனக்கு
என் அழகு அது எல்லாம் அவனுக்கு
அவன் அறிவு அவை யாவும் எனக்கு
வண்ணம் நிறைந்த எங்கள் வாழ்வினிலே - நல்ல
எண்ணம் உதயமாகும் இதயம் தனிலே ..........
No comments:
Post a Comment