மனமும் மிதந்ததே

வான்   மேலே  நூறு மின்னல்கள்
பள  பள  என  ஜொலிக்க

கூரை  மேலே  பயங்கர இடிகள்
கட  கட  என  முழங்க
   
சாரல்  மழைத் தூறல்   என்  மேல்
சல  சல  என  விழுந்திட

சாலை யோர  பெரும் மரங்கள்
கல  கல  என  ஆடிட

தரை  மேலே  எனது கால்கள்
சிலு சிலு என  பதிந்திட

 காலின்  வெள்ளிக்  கொலுசுகள்       
ஜிலு  ஜிலு  என  இசைக்க

இன்ப இசையும் மழையும் இணைய
மனமே    மிதந்தது   படகு போல.... ..


 

ஒன்றுபட்டால் வாழ்வு

                                     ஒன்றுபட்டால்  வாழ்வு

அன்று

நடந்தால் வாழி காவேரி என
அகத்திய மாமுனி அழைக்க
அவளும் ஜதி சேர்த்து  நடை பழகி
அழகிய ரதி போல வந்தாள் 
நம் நாடு செழிக்க      காவேரி தாய்
அவள் வாழ்க

இன்று
அன்போடு கைக்  கூப்பி
அழுது வேண்டினாலும்  அவளின்
உரிமை மறுக்கப்படுகிறதே
இந்த கர்நாடக பண்பு ஏன்
கலாச்சாரம் இறந்து விட்டதா
நம் இடையே

இங்கு

இந்தியர்கள் எல்லோரும் என்று
இணைந்தே  வாழ்ந்தால்
இல்லாதது ஏதும் இல்லை
இந்த பாரதத்  திரு நாட்டிலே
ஒன்று படுவோம் உயர்வோம்
ஒப்பில்லா இறைவன் அருளாலே ....... 

ஒன்றுபட்டால் வாழ்வு

அன்று

நடந்தால் வாழி காவேரி என
அகத்திய மாமுனி அழைக்க
அவளும் ஜதி சேர்த்து  நடை பழகி
அழகிய ரதி போல வந்தாள் 
நம் நாடு செழிக்க      காவேரி தாய்
அவள் வாழ்க

இன்று
அன்போடு கைக்  கூப்பி
அழுது வேண்டினாலும்  அவளின்
உரிமை மறுக்கப்படுகிறதே
இந்த கர்நாடக பண்பு ஏன்
கலாச்சாரம் இறந்து விட்டதா
நம் இடையே

இங்கு
இந்தியர்கள் எல்லோரும் என்று
இணைந்தே  வாழ்ந்தால்
இல்லாதது ஏதும் இல்லை
இறைவன் அருளாலே என
இசையும் முழங்குமே 

வாழிய தமிழ் நாடே ......

                    வாழிய தமிழ் நாடே .....
.          

வானமே  வானமே  மேகம்  எங்கே  கூறுங்கள்
மேகமே கரு மேகமே நீரை கொஞ்சம் பருகுங்கள
 மின்னலே மின்னலே ஜாலம் கொஞ்சம் காட்டுங்கள்
இடிகளே இடிகளே முழக்கம் கொஞ்சம் செய்யுங்கள்
மனிதனே மனிதனே பாட்டு கொஞ்சம் பாடுங்கள்
வருணனே  வருணனே  இரக்கம் கொஞ்சம் காட்டுங்கள்

அதிசயம்   நிகழட்டுமே    இங்கு

மேகம் உருண்டிட இடிகள்  முழங்கிட
மின்னில் பளிச்சிட  வானம் பொழிந்திட
பூமி நனைந்திட  நதிகள் பெருகிட
பயிர்கள் தழைத்திட  ஏழைகள் சிரித்திட
இறைவன்  மகிழ்ந்திட  நாடும் வளம்பெற
இசைகள்  ஒலித்திட இன்பம் பெருகிட
வாழிய வாழிய வாழிய தமிழ் நாடே ......
வளர்ந்திட வளர்ந்திட நின்  பெருமையே 

கலாசாரம்

                                        

ஆள்   பாதி  ஆடை பாதி 
பொதுவான  பழமொழி  இது


அரை  அடி  மனிதனையும்  ஆறடியாக   நிமிர்த்தும்
 இந்த  புத்தாடை:   பின்  அங்கே
தீபாவளிதான்   என்றும்   கொண்டாட்டம்தான்  
 மத்தாப்புதான்   தித்திக்கும்   பணியாரங்கள் தான்        அன்பு
 பரி மாற்றங்கள் தான்

எண்ணங்களைப்   பிரதிபலிக்கும்  
வண்ணங்கள்  எல்லாம் புத்தாடையிலே 
கண்ணுக்கு   விருந்தாக  
  
புத்தாடையில்  பட்டாடைகள்  கூறும்   நம்
 காஞ்சியின்  பெருமையை    உலகெங்கும் 
பாவாடை தாவணியிலே   கண்ட   அழகெல்லாம்  
வடநாட்டு   பாணியிலே   உல்லாசமிடும
 புத்தாடை   பூண்டு   நம்   தமிழ் நாட்டிலே 
 நம்   தமிழ்   நாட்டிலே
   
வெளி நாட்டு    உடை  அழகோ   
புருவங்களை  வளைத்து  வியப்புரச்   செய்யும்  
காவியம்   பாடும்   என்றும்   நம் 
கலாச்சார   உடைகள்    மட்டுமே 
புத்தாடையின்  முழுப் பெருமையைக்   காட்டி
 
மத்தாப்பும் மின்னும் 
தித்திப்பும்  சுவைக்கும்   ஒரு 
புத்தாடை இருந்தால்   நம் கலாசாரத்திலே ...
                                                                                     
                                                                                       

தீபங்களே ! ஒளி வீசுங்களேன் !

                          தீபங்களே !  ஒளி    வீசுங்களேன் !









தித்திக்க   தித்திக்க   வருகின்றதே
தீப ஒளி   எங்கெங்கும்  ஐப்பசியிலே

கண்ணுக்கு  விருந்தாக   வண்ணங்கள்  -  நம்
எண்ணங்களை   வடிக்கும்    ஆடையிலே





மின்னல்கள்    வந்தது  போல கண்கள்   கூச
மின்னும்   மத்தாப்பு  வித்தைகள்   பூமியிலே - மகிழ்ச்சிப்  

பட படப்பை   நெஞ்சினில்   ஏற்றும்
பட்டாசு   சத்தங்கள்   தெருவினிலே   - வகை வகையாக

தித்திக்கும்   சுவையான   தின்பண்டங்களை  
 தருமே  தீபாவளி  எல்லோர்   அகத்திலுமே





காணும்   அற்புத   காட்சியை   கவிதையாக்க
கற்பனைக்கும்   பஞ்சமில்லை   இதயத்திலே

தீமைகள்   இனி   இல்லை  என்று சொல்லி
தீபங்களே   எங்கும்   ஒளி    வீசுங்களேன்